Tenorio National Park

Het nationaal park kent eigenlijk maar één pad, dat relatief makkelijk is te bewandelen. Vanaf de ingang naar het eindpunt, El Teñidor, is het ongeveer zes kilometer. In totaal loop je dus 12 kilometer, wat goed in zo’n drie uur te doen is. Al is de wandeling wel wat pittig, omdat je geregeld moet afdalen en moet klimmen. De wandeling kun je goed in je eentje doen, maar ook met een gids.

Let onderweg goed op dieren, want hier leeft genoeg. Denk aan diverse soorten apen als brulapen, kapucijnapen en dieren als tapir, neusberen en pekari’s. Ook zie je hier opvallend veel vogels, waaronder toekans en papegaaien.

De naam Rio Celeste betekent hemelse rivier. Het is een toepasselijke omschrijving voor deze rivier die dwars door het natuurpark stroomt. De kleur komt van de mineralen in het water. Bij El Teñidor zie je twee rivieren samen komen. Eentje is blauw, de andere is opvallend bruin. Daarnaast helpt het zonlicht om de kleur te versterken.

De waterval van Tenorio is beroemd bij veel Costa Ricanen. Zij vinden dit een van de mooiste watervallen van hun land. En ze hebben geen ongelijk, als je het blauwe water ziet vallen in het groene regenwoud. Hij ligt op ongeveer 1,5 kilometer van de ingang van het park. Er is een verharde weg, al moet je het laatste stuk wandelen. Via trappen loop je naar beneden tot je bij de waterval aan komt. Dit pad is erg mooi, neem dus je tijd.

Als je iets verder door loopt bij de waterval kom je bij een uitkijkpunt, dat toepasselijk Mirador heet. Je beklimt de toren en kijkt vervolgens uit over het regenwoud. Waarbij je met wat geluk de top van de omliggende vulkaan kunt zien. Al is het hier geregeld erg mistig. Waardoor je niet alles kunt zien.

Dit is volgens velen de mooiste plek, omdat je hier heel dichtbij het blauwe water kunt komen. De naam betekent blauwe lagune, wat erg toepasselijk is. Als je doorloopt kom je vanzelf bij de warmwaterbronnen waar je de zwavelgeur al ruikt. Iets verderop liggen twee hangbruggen, die ook perfect zijn voor foto’s.

Zwemmen in het ongekend blauwe water is overigens niet toegestaan in het park. Maar als je het park uit bent mag het wel. Je kunt bij diverse hotels terecht, maar ook bij de brug die één kilometer verderop ligt dan de ingang van het park. En het levert bijzondere foto’s op, let maar op.

In het regenseizoen, van mei tot en met november, is het water niet blauw, maar meestal bruin. Dit komt door het regenwater dat van de berg komt en vol zand en modder zit. Waardoor het beeld van dit natuurgebied heel anders is. Ook als het net stevig heeft geregend in het droge seizoen kan dit gebeuren. Volgens lokale bewoners duurt het minimaal vier uur voordat al het regenwater weer weg is. Hou hier rekening mee als je het park wilt bezoeken.