Tokio

Het is geen stad met een rijk verleden. Althans als je naar de overblijfselen kijkt. Een immense aardbeving in 1923 maakte alles met de grond gelijk en kostte zo’n 140.000 mensen het leven. Maar daar schuilt precies de kracht, het is een stad die voortdurend wordt opgebouwd. Die laat zien hoe de mens de strijd met de natuur aan gaat en steeds meer leert van een wispelturige Moeder Aarde.

Vraag toeristen naar de reden waarom ze naar Tokio gaan en het antwoord is opvallend eenduidig. De stad biedt een bloeiende Japanse cultuur in een ultramoderne omgeving, of woorden van die strekking. Zo kent de stad bijvoorbeeld een eigen modebeeld, dat zo anders is dan bijvoorbeeld in Europa dat het weleens onaards wordt genoemd.

Tokio laat de rijke Japanse cultuur in al haar vormen zien. Op indringende wijze laten ze zien hoe een wereldstad er volgens hen uit moet zien. Hoe jong deze stad ook is.

Het is een stad om je te verbazen. Met immense bruggen en wolkenkrabbers, maar ook indrukwekkende schrijnen en tempels. En de hipste winkelcentra ter wereld en overal lichtreclame. Daarnaast herbergt de stad veel Europese invloeden.

Ook al is het verleden van de stad hier niet echt te zien, Tokio biedt een bonte mix aan monumenten en attracties. De weinige monumenten zijn veelal gerestaureerd en in perfecte staat. Dit alles in combinatie met de rijke Japanse cultuur biedt de stad meer dan genoeg voor een bezoek.

Een groene postzegel in een betonnen metropool: zo kun je Het Keizerlijk Paleis wel noemen. Volgens velen is het nog steeds het hart van de stad. De muren en grachten van het keizerlijk paleis verdrinken in het groen. In Kokyo, wat de officiële naam is, leeft de keizer en zijn familie. Het staat op de fundamenten van het vroegere Edo-kasteel. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is het totaal vernield. En daarna snel gerestaureerd.

Toeristen denken wisselend over de Tokyo Tower, die ze vaker schaamteloze kopie van de Eiffeltoren in Parijs noemen. De Tokyo Tower is 333 meter hoog, dat is 9 meter hoger dan de Eiffeltoren. Het hoogste bouwwerk in Tokio is daarmee ook de hoogste vrijstaande stalen toren ter wereld. Het wordt gebruikt als radio- en televisie zendmast. Bijzonder is het immense aquarium op de begane grond en het wassenbeeldenmuseum op de tweede verdieping.

Het observatieplatform op 250 meter hoogte geeft de beste blik over de complete stad. Bij goed weer is zelfs de Fuji-vulkaan op de achtergrond te zien. De beste tijd (ook al is het dan drukker) is rond zonsondergang. Dan zie je langzaam het licht doven, waarna heel snel de miljoenen lampjes (en neonreclames) aan gaan. N de stad een andere sfeer krijgt. Ook de toren is ’s avonds verlicht.

De Mejij Shrine is een gewijde plek in Tokio. Dit altaar is gebouwd ter ere van de eerste keizer van het moderne Japan, keizer Meiji. Althans het origineel uit 1920, dat bij een bombardement tijdens de Tweede Wereldoorlog werd vernield. In 1958 is het volledig herbouwd. Het ligt in een groot park in Shibuya, op loopafstand van Harajuku Station.

De oudste en meest beroemde tempel van Tokio is de Sensoji Tempel. Deze is absoluut een bezoek waard. Hij stamt uit 645 en heeft al het natuurgeweld goed doorstaan. De gratis te bezoeken tempel is gewijd aan de Boeddhistische godin Kannon. Bij de ingangen staan opvallend grote toegangspoorten. Op het terrein zijn ook een pagode (vijf verdiepingen hoog) en de heilige Asakusa Shrine, ook een altaar te zien.

De Zōjō-ji Tempel, die wij vaak Zojoji noemen, is de plek waar veel shoguns (militaire heersers) begraven liggen. De poorten stammen uit 1605, terwijl ook de imposante wachtersbeelden nog origineel zijn. De tempel zelf is van na de Tweede Wereldoorlog. Bij de tempel zijn veel Jizō-beelden te zien, deze zijn voornamelijk bestemd voor kinderen die doodgeboren of vroeg gestorven zijn. De tempel ligt aan de Hibiradori-weg, vlakbij de paleisgracht.

Het National Museum of Nature and Science is de meest bekende natuurhistorisch museum van het land. Waar je veel kunt zien en leren over de natuur in al haar vormen, maar ook over de wetenschappen die zich hier mee bezig houden. Bijzonder zijn de exposities over de diverse stammen van Japan en de bij ons relatief onbekende natuur (boven en onderwater) van Japan.

Het Tokyo National Museum is het oudste en grootste museum van Japan. Het laat de kunstgeschiedenis van Japan zeer volledig zien. De focus ligt op de Japanse kunst, maar ook de Aziatische kunst van de Zijde-route is goed vertegenwoordigd. Ook is er een grote collectie Greco-Boeddhistische kunst, een mix van Griekse en Boeddhistische kunst waarbij Boeddha als mens is afgebeeld.

Het Edo-Tokyo Museum laat de geschiedenis van Tokio zien. Met de nadruk op de rijke Japanse cultuur. Bijzonder zijn de vele schaalmodellen van beroemde gebouwen in de stad, als ook de moderne audiovisuele uitleg over de historie. De nadruk ligt, zoals de naam als aangeeft, op de zogeheten Edoperiode, zoals de geschiedenis van Japan tussen 1603 en1868 wordt genoemd. Dit was de tijd dat de Tokugawa-shoguns het land bestuurden. Het museum ging pas in 1993 open, maar ook bij de lokale bewoners erg populair. Naast de vaste collectie worden er ook geregeld speciale tentoonstellingen gehouden.

Dit park opende in 1983 als derde Disneyland park haar deuren, na de parken in Californië en in Florida in de Verenigde Staten. Disneyland Tokyo kent 3 hoofd entertainment secties: Tokyo Disneyland, Tokyo DisneySea (met veel attracties waarbij de zee en haar bewoners centraal staan) en Ikspiari (wat een variatie is op Downtown Disney). Alle Disney-figuren komen hier voor, al is Winnie de Poeh in Japan populairder dan bijvoorbeeld Mickey Mouse.

Ikebukuro is de meest moderne wijk van Tokio. Deze wijk heeft een paar van de grootste warenhuizen ter wereld: Seibu en Tobu. Maar hier zijn tal van warenhuizen te vinden, zoals Hankyu, Marui, Matsuya en Matsuzakaya. Ook is hier een immense autoshowroom te zien: Toyota Amlux. Ook beroemd is Sunshine City, een ander immens gebouw. Vanaf de 60e verdieping heb je een weids uitzicht over de stad.

De bijnaam van deze wijk in Tokio is Electric Town. Wie in Akihabara rond loopt begrijpt snel waarom. Reclameborden van de vele winkels schreeuwen om aandacht, in allerlei kleuren, met neon en andere lichteffecten. De naam heeft de wijk al vijftig jaar. Na de Tweede Wereldoorlog ontstond hier een levendige handel in elektrische apparaten (alsook accessoires). Ook nu nog kun je hier de allerlaatste snufjes op het gebied van laptops, televisies, telefoons, e-readers en dergelijke vinden. 

Bijzonder zijn de vele game-shops. In Japan floreert de game-industrie en Akihabara is het episch centrum. Naast de ook bij ons bekende spellen en spel-computers kom je hier de Japanse varianten tegen van stripboeken (Manga) en tekenfilms (Anime). En alle goodies (en dat zijn er extreem veel) die er bij horen.

Harajuku is de afgelopen decennia uitgegroeid tot het modecentrum van Tokio. En eigenlijk van heel Japan. De hippe, modebewuste Japanse jongeren laten zich hier graag zien. Het is een cultuur op zich geworden. Sterker nog, diverse groepen hebben in deze wijk hun eigen hangplek.

De meest bekende straat is Omotesandō, die de buurten Shinjuku en Shibuya verbindt. Hier vind je met tal van winkels en cafés, maar ook extreem luxe winkels. Mede daarom is de bijnaam van deze straat: Champs-Elysées van Tokio.

Maar ook Takeshita is erg populair bij jongeren. Hier zijn de winkels kleiner en vaak niet in handen van grote ketens. Ook laten veel jongeren zich graag zien op de Jingubrug, een voetgangersbrug die de wijk Harajuku verbindt met het Meiji-schrijn.

Yoyogi Park is een van de meest bekende parken van Tokio. Het is een historische plaats, want in 1910 vond hier de eerste bemande vlucht met een motorisch vliegtuig in Japan plaats. Dit park werd daarna vooral gebruikt voor allerlei parades.

Een groot deel van de sportfaciliteiten in 1964 centraal stonden bij de Olympische Spelen in Tokio staan hier. De destijds zeer opvallende Olympische gebouwen zijn er nog. Ze werden stuk voor stuk ontworpen door de gerenommeerde architect Kenzo Tange, die in 2005 overleed.

Het Ueno Park was het eerste park in Tokio. Het ging in 1873 open en sluit mooi aan bij de wijk Ueno, waar nog tal van authentieke huizen, winkels en andere gebouwen te zien zijn. Hier is het verleden van Tokio relatief goed bewaard gebleven. En hier kun je goed de kleurrijke bloesem van de fruitbomen in het voorjaar zien.

In het park zijn talloze musea te vinden. Zoals het Tokyo National Museum, National Museum of Nature and Science, het Nationale Museum voor Westerse Kunst en de dierentuin van Tokio. Ook is hier het standbeeld van de in Japan geadoreerde Meiji-samurai Saigō Takamori te zien.

Het stadhuis van Tokio is met 243 meter het hoogste stadhuis ter wereld. Het imposante gebouw is ontworpen door de Japanse overleden architect Kenzo Tange. Dit gebouw wordt vaak Tokyo Metropolitan Main Building No.1 genoemd. De stad heeft meerdere overheidsgebouwen, Metropolitan Main Building No.2 is 163 meter hoog, nummer drie is ‘slechts’ 41 meter hoog. De twee torens van de wolkenkrabber zijn bereikbaar voor toeristen. Op de 45ste verdieping is het uitzicht over de stad bijzonder.

Fuji Television Network Inc. is één de grootste televisiebedrijven in Japan, en nog in particuliere handen. Het 123 meter hoge hoofdkwartier domineert de skyline van Tokio. De bijzondere architectuur komt van de hand van de overleden Kenzo Tange.

In het rechthoekige gebouw is een immense zilverkleurige bol te zien. De bol heeft een diameter van 32 meter en geeft panoramisch uitzicht van de stad. In het gebouw zijn voor bezoekers tevens tentoonstellingen te zien over populaire Japanse programma’s. Die onze televisie zelden halen.

Je moet geen last van claustrofobie hebben, want de slaapvertrekken zijn niet echt groot. Eigenlijk is het niet meer dan een bed met een televisie. De capsulehotels in Japan zijn goedkoop en een ervaring voor mensen die ruimte en rust zijn gewend. Overal in Tokio zijn ze te vinden. Het valt het meest te vergelijken met een hondenkennel…

Niet alleen de herinnering aan dierbaren hoort bij de Japanse cultuur, ook respect voor de natuur. Wat ietwat vreemd klinkt na de verwoestende aardbeving op 1 september 1923 in Tokio en omgeving. De meeste huizen en gebouwen werden vernield, meer dan 140.000 mensen lieten het leven. In het museum is veel aandacht voor de menselijke kant van het drama, maar ook hoe de mens leert omgaan met natuurkrachten die ooit ontembaar leken.

Het sumo-worstelen kent nog steeds een grote populariteit onder de lokale bevolking. Wie eens wil zien hoe zo’n gevecht de gemoederen kan verhitten kan onder meer in de Tokyo Dome terecht. Een immens sportpaleis waar naast sportwedstrijden ook talloze winkels en restaurants. En een hotel en een pretpark.

Wie graag kennis maakt met de lokale cultuur, kan in Japan kiezen uit diverse traditionele overnachtingen. Zoals een ryokan of minshuku, wat bij ons te vergelijken is met een familiehotel of bed & breakfast. Je krijgt de kans kennis te maken met de eigenaren.

Hou er rekening mee dat een overnachting behoorlijk anders is dan in een standaardhotel. Je slaapt op een futon (vrij harde matras) met tatamimatten. Op de kamer zijn geen stoelen, maar wel een klein laag tafeltje (kotatsu). Het toilet is meestal gemeenschappelijk en de meeste hebben een Japans bad.

Dit eeuwenoud festival is vooral beroemd door de optocht, waarbij een kleine replica van de tempel (een zogeheten mikoshi) door de Asakusa-buurt wordt gedragen. Compleet met muziek, traditionele kledij en de dragers die af moeten zien. De replica is erg zwaar. Het festival wordt elke derde zaterdag en zondag in mei gehouden.

Karaoke heeft de wereld veroverd. In Japan is het nog extreem populair. Wie graag meezingt of wil zien hoe Japanners Westerse muziek ‘eren’ moet een karaokebar bezoeken. Er zijn er talloze, al is één van de meest bekende Fiesta in Roppongi. Eerlijk is eerlijk, het is een genot om te zien hoe iemand helemaal los gaat op zijn favoriete nummer.

De geschiedenis van deze wereldstad gaat niet ver terug. Bekend is dat hier in de 12e eeuw nederzettingen hebben gestaan. Maar door aardbevingen en branden is er niets meer van over. Ook van de tijd erna is bijna niets over gebleven, behalve analen in de geschiedenisboeken.

De Tokugawa-familie speelt een belangrijke rol in de geschiedenis van Tokio. Hun overwinning bij de beroemde Slag bij Sekigahara op 20 en 21 oktober 1600 geeft de familie de absolute macht. Het is het begin van de eenwording van Japan. De Tokugawa-shoguns hebben veel meer macht dan de keizers die in naam staatshoofd zijn, maar in Kioto een bescheiden bestaan leiden.

Ondertussen leven de Tokugawa in het vissersplaatsje Edo, dat in 1868 werd omgedoopt tot Tokio. Dan pas wordt het ook de hoofdstad van Japan. De stad telt dan al ruim een miljoen inwoners. Maar door de zware aardbeving in 1923 en de Tweede Wereldoorlog begint de bouw van de huidige stad eigenlijk pas rond 1950.

Door al het natuurgeweld moet de mens zich aanpassen. Japanners hebben door de eeuwen heen geleerd de signalen van Moeder Aarde te lezen. Enkele trillingen zijn geen probleem, maar om de zoveel minuten een trilling wel. Iedereen gaat dan snel de straat op. En wacht af. Om daarna weer verder te gaan met hun leven. Voor toeristen is het vaak wel even schrikken.

Het voorjaar (maart tot en met mei) is ideaal. Het klimaat is dan rustig en in het voorjaar bloeien tevens veel bomen en planten, wat door de Japanners erg wordt gewaardeerd.

De zomer (juli en augustus) is druk, terwijl juni vaak een regenachtige maand is.

Het najaar (september tot en met november) zijn ook ideaal om naar Tokio te reizen. Dan worden er tevens talloze festivals georganiseerd.

In de winter wordt het in Tokio meestal niet echt koud en het is dan relatief rustig in de stad. Ook is het dan mogelijk een skivakantie te combineren met een bezoek aan de stad.