Masai

De Masai waren ooit het grootste volk in Oost-Afrika. Nog steeds leven deze veehouders veelal nomadisch in zowel Kenia als Tanzania. Een bezoek aan dit unieke volk blijft een belevenis, zeker als je iets verder gaat dan de gebaande paden.

Dit volk eet vooral het vlees van koeien, schapen en geiten. Ook drinken ze bij waterschaarste soms het bloed (aangelengd met melk) van deze dieren, zonder ze te doden. De huiden worden gebruikt voor de aankleding van hun huizen. De bekende kammen in het haar van de Masai zijn gemaakt van botten.

De traditionele kleding van de Masai bestaat uit diverse rode doeken die om het lichaam worden geslagen. Rood is de kleur van het leven. Zowel mannen als vrouwen versieren hun oren en nek. Op hele bijzondere manieren. Beroemd zijn de spiraalvormige nekkettingen die langzaam iemands nek langer maken.

Ook worden oorlellen vaak uitgerekt met gewichten. Naast veel oorbellen worden ook veel kralenkettingen, armbanden en enkelbandjes gedragen. Ze dragen al deze attributen niet zomaar, zowel de sieraden als de gebruikte kleuren vertellen een verhaal over de drager of draagster.

De traditionele leefwijze van de Masai staat nog steeds onder sterke druk. Aan de ene kant moeten ze steeds vaker hun grond voor het vee delen met wilde dieren. Maar ook met hordes toeristen die massaal op dit volk af komen. Terwijl de Masai al een roerig verleden achter de rug hebben. En lange tijd een slechte naam hebben gehad. Vanuit hun geloof gingen ze er lang van uit dat al het vee op aarde hen toebehoorde. God Engai had het hen immers geschonken.

Deze veediefstal was de aanleiding voor vele oorlogen. Toen de blanken in de 19e eeuw kwamen gingen veel Masai dood aan Westerse ziektes. En verloren ze veel land aan hun ‘oude vijanden’. Er zijn inmiddels talloze projecten voor hen opgezet om dit eeuwenoud volk te redden van de ondergang. Dit volk houdt bewust eeuwenoude tradities in stand, en niet alleen voor de toeristen.

Een Masai-dorp blijft een belevenis, ook al zijn de Masai misschien wel het volk dat het langst met toerisme te maken heeft gehad. Dat betekent dat het ‘pure’ er wel een beetje af is. Wie toch een authentiek beeld wil krijgen van dit intrigerende volk, moet ver weg van de gebaande paden reizen. Wat de moeite meer dan waard is en vanuit de diverse lodges en hotels kan worden georganiseerd. hou er wel rekening mee dat je hun dorp bezoekt. En wees dus netjes en vraag of je een foto mag maken.

Een wandelsafari is een bijzondere belevenis. Je wandelt door het gebied met allerlei gevaarlijke dieren. Die (meestal) wel uit de buurt blijven van een groep luidruchtige toeristen. De Masai laten je zien hoe zij naar het landschap kijken. Waar ze water kunnen vinden, wat goede plekken zijn voor hun vee en hoe ver hun kennis reikt als het om geneeskrachtige planten gaat. Je zult versteld staan. In Kenia mag dit alleen buiten de beschermde natuurgebieden.

Een Masai-trouwerij is een echte belevenis. Het is extreem kleurrijk (wat kleding en make-up betreft), maar de bijbehorende rituelen zijn ook zeer indrukwekkend. Vraag er naar, want bijvoorbeeld de bruidegom wordt op de trouwdag helemaal kaal geschoren en haar hoofd met lamsvet ingesmeerd. Haar hoofd wordt met kralen versierd. De ceremonie, met uitbundige zang en dans, duurt meestal twee complete dagen. Vraag vooraf of je dit (of een aantal uren) kunt meemaken als je er bent.

In de Masai Mara kun je het Masai-volk bezoeken. Dit kan via een excursie, maar ook bij toeval als je hier reist. Dan zie je een herder met zijn dieren of passeer je de dorpen van de Masai.

Op de hoofdroutes naar en door de Masai Mara worden talloze bezoekjes aan de Masai aangeboden. Let wel, dit zijn zeer toeristische bezoeken, die weinig meer van de authentieke sfeer uitstralen. Voor veel geld sta je in de rij bij de standaarddingen als een kleurrijke dans en het ‘springen’. Terwijl verkopers je sieraden proberen aan te smeren. Wie de Masaï echt wil beleven moet weg van de snelweg.