Road Trip van Krakau naar het Tatra-gebergte

Krakau is al jaren een populaire stad. En met reden, want het historisch centrum van Krakau is door UNESCO uitgeroepen tot Werelderfgoed. Het verleden ligt hier letterlijk nog op straat merk ik. Ik bezoek alle beroemde trekpleisters als het Kasteel van Wawel, Stare Miasto en de Grote Markt. Maar veel leuker zijn eigenlijk de smalle straatjes, restaurants en winkels.

Bijzonder is dat de stad in alle eeuwen eigenlijk nooit is verwoest, zelfs niet gedeeltelijk. Daarom is Krakau nog steeds een bijzonder fraaie stad om te bezoeken. Met talloze attracties, die je eenvoudig te voet kunt ontdekken. Waarbij je foto’s blijft maken. En heerlijk eten, dat me verrast.

Lees mijn artikel over Krakau

Krakau is een stad met veel groen, opvallend veel groen. Net buiten de stad ligt de groeve Zakrzowek. Hier werd decennialang kalksteen gewonnen voor de bouw van onder meer huizen. Rond 1990 werd echter een grondwaterreservoir geraakt en liep de afgraving vol met helder turquoise water. Waardoor deze plek iets tropisch heeft gekregen, zeker op een mooie zomerdag.

Je kunt er zwemmen, al mag je hier officieel niet komen. Een groot hek moet het gebied afsluiten, maar ik zie veel gaten in het hek. Volgend jaar gaat deze plek officieel open. Maar nu al vermaken honderden zich in en om het water. Mensen drinken een biertje, ik ruik iets lekkers op een barbecue en jongeren genieten van het water om af te koelen. Hier kan ik nog wel even blijven.

De kloof bestaat uit twee delen. In het kleinere deel zijn moderne houten zwembaden gebouwd, die binnenkort open gaan. En dan mag je hier wel officieel komen, maar er is nog veel onduidelijkheid over wanneer. Juist dat geeft deze bijzondere plek iets extra's. En dat op een steenworp afstand van Krakau.

Bij raften heeft iedereen een beeld van wild water, waarbij je bij elke golf in het water kan tuimelen. Maar dit is niet raften zoals ik het ken. Ditmaal is er geen reddingsvest, geen helm en geen uitleg wat te doen als je overboord slaat. Toch voel ik me niet onveilig.

De raft is met touw aan elkaar gebonden. Twee mannen gebruiken een houten paal om het vlot te sturen en om snelheid te maken. Maar hoe noem je de man achterin die stuurt? Het zijn van die mijmeringen als het mooiste landschap van Polen aan je voorbij glijdt.

De bergen zijn steil met kenmerkende rotsen. Onderweg komen de legendes van de Three Kingsman en andere rotsen met namen voorbij. Met onder meer verhalen over rotsen die eigenlijk priesters zijn, die in steen zijn veranderd. Alleen als er een overspelige vrouw voorbijvaart worden ze weer mens. Het is een heerlijke excursie, zeker bij lekker weer.

Lees mijn artikel over het Dunajec rivier raften

De Dunajec rivier doemt plotseling op en mondt uit in een immens stuwmeer met meerdere kastelen. Of ik er omheen wil fietsen? Gids Szymon ziet mijn twijfelende blik. ,,We doen een deel met een speciaal fietspontje.” Oh, dan is het goed. Het fietspad Velo Czorsztyn is nieuw en slingert langs de oever. Het is een onderdeel van het Velo Malopolska fietsroutes netwerk. Dat wil ik wel ontdekken. Zeker nu de zon door de wolken breekt.

Een van de hoogtepunten onderweg is Kasteel Niedzica, dat vanaf een heuvel over het water torent. Dit kasteel kun je bezoeken, al heb ik iets te weinig tijd. Vanaf de muren kan het iets verderop staande Kasteel Czorsztyn zien. Dit is eigenlijk meer een ruïne. Het beste beeld heb ik vanaf de stuwdam; ik kan beide kastelen in één foto vastleggen. Tijd om snel verder te trappen.

De beste manier om het landschap van dit deel van Polen te zien is vanuit de lucht. De plek is Nationaal Park Ojców, dat net ten noorden van Krakau ligt. De zon is net op, net als ik. Het Krakow Balloon Team pakt de luchtballon uit. Ik pak een kop koffie, die heb ik nodig om wakker te worden. Lang duurt het niet, al snel kunnen we de lucht in. Het is tijd om de bak in te klimmen, waarna de vaste grond onder me snel verdwijnt.

Het landschap glooit tot de horizon. Een dorpje glijdt onder me door. Een hond blaft, mensen zwaaien. De landbouwvelden eromheen zijn ongekend lang en smal. Dit komt omdat ze keer op keer zijn onderverdeeld, maar wel toegang vanaf een weg moesten hebben. Het levert unieke beelden op die over mijn netvlies rollen. Ik weet bijna niet waar ik moet kijken.

Een zoutmijn met een ondergrondse kathedraal en een helder meer. Dat moet ik zien. Geen wonder dat de Wieliczka-zoutmijn op de lijst van Werelderfgoed van UNESCO staat. Het is tevens een van de oudste zoutmijnen ter wereld. Maar het verhaal achter de mijn en de mensen die hier werkten is nog interessanter. Hoog tijd om onder de grond te gaan.

Het meest bijzondere is dat mijnwerkers doordeweeks vaak onder de grond overnachten. De reden: ze wilden de trap met meer dan 100 treden naar boven niet elke dag nemen na een dag hard werken. En dus maakten ze hier in het zout diverse kapellen en zelfs een heuse kathedraal. Ik kijk mijn ogen uit als ik door de vele gangen loop met een gids. Dit is een excursie die je niet moet missen.

Lees mijn artikel over de Wieliczka-zoutmijn

De stad Zakopane ligt aan de rand van het Tatra Gebergte. Achter de huizen zie je overal de bergpieken opdoemen. Aan de rand van de stad komt een vrouwtjesree met haar jong rustig voorbij lopen. Bang is ze overduidelijk niet. Het jong kijkt wat onwennig naar me, ik blijf op gepaste afstand. Het is uiterst lief met zijn witte stippen op zijn bruine vacht.

In de stad vind je de eeuwenoude karakteristieke houten huizen met veel versieringen. Het is tevens mijn uitvalsbasis voor de diverse trekkings de komende dagen. In de stad gaat de kabelbaan naar Kasprowy Wierch op 1.987 meter hoogte. Ja, het wordt hoog tijd om de rijke natuur verder te ontdekken in dit deel van Polen. Ik wil de bergen in, ze roepen mijn naam.