blijf op de hoogte!
blijf op de hoogte!
Schrijf je in voor de gratis nieuwsbrief
Honderden watervallen in het altijd groene regenwoud van Zuid-Amerika
177 personen hebben dit op hun Bucket List staan.
91 personen zijn hier geweest
Iguazu Falls behoren tot de grootste watervallen op aarde. De Iguazu-watervallen liggen op de grens van Brazilië, Argentinië en Paraguay middenin het regenwoud.
De wereldberoemde watervallen van Iguazú worden lokaal ook wel Foz de Iguazú genoemd. En je moet ze zien om te geloven. Hier storten maar liefst 270 (grote en kleine) watervallen zich in de Paraná-rivier. En dat over een lengte van 2.7 kilometer. Het regenwoud er om heen is zeker ook het ontdekken waard.
Iguazu Falls is een must. Op de grens van Argentinië, Paraguay en Brazilië storten maar liefst 270 (kleine) watervallen zich in de Paraná-rivier. Liggend in een immens regenwoud, dat zeker ook het ontdekken waard is.
In de lokale indianentaal Guaraní betekent Iguaçú groot water. En daar is geen woord aan gelogen. Je kunt de honderden watervallen vanuit zowel Argentinië als Brazilië bezoeken. Vanuit Paraguay heb je geen mogelijkheden. En naast het watergeweld kun je je ook vergapen aan het regenwoud dat de watervallen omringt. Dit zijn de beste tips voor de bezienswaardigheden voor je bezoek. Alsook de beste excursies om Iguazu Falls optimaal te beleven.
De naam Garganta del Diablo betekent Duivelsmond. Het is een passende omschrijving voor de immense watermassa die hier van drie kanten naar beneden stort; van een hoogte van 82 meter. En als toerist kun je hier, via het pad over het water, naar de waterval lopen. Zodat je opvallend dicht bij het water staat. Terwijl je de kracht van het water hoort. Op sommige dagen word je omhuld door de mist van het vallende water. Volgens veel bezoekers is dit het meest indrukwekkende van Foz de Iguazú. Het pad naar de beroemde Duivelsmond ligt aan de Argentijnse kant.
Het Upper Circuit is een 1.200 meter lang pad aan de Argentijnse kant. Dat vanuit de jungle in een keer over het water loopt. Waardoor het lijkt alsof je over een rivier loopt, totdat je bij de watervallen komt. Onderweg zijn er diverse uitkijkpunten. Het Upper Circuit is via het treintje te bereiken dat vanaf de ingang rijdt.
Het lower circuit is veel minder populair bij toeristen, maar minimaal de moeite waard. Ook al moet je onder wel diverse trappen op en af lopen. Om uiteindelijk bij de Paraná-rivier uit te komen waar al het water in valt. En kun je dezelfde watervallen zien als bij het Upper Circuit, maar vanuit een totaal andere invalshoek. Onderweg loop je door de jungle en is de kans groot dat je lokale bewoners zoals neusberen en toekans tegen komt.
Dit eiland midden in de Paraná-rivier biedt ongeëvenaarde uitzichten op de watervallen vanuit een laag punt. Waardoor de watermassa nog indrukwekkender is. Het eiland is alleen met de boot te bereiken, deze kun je vinden als je het lower circuit neemt. De toegang voor de boot is (net als de treintjes) inbegrepen in het toegangsbewijs voor het park.
Ook vanuit de Braziliaanse kant kun je de Duivelsmond zien. Hij heet dan Garganta do Diabo, in het Portugees. Sterker nog, hier krijg je een goed compleet beeld van de omvang van dit deel van de watervallen. Er zijn diverse uitkijkpunten gemaakt. Let op of je de mensen aan de Argentijnse kant bovenop de waterval kunt zien. Dan pas begrijp je goed hoe overweldigend het is waar je naar zit te kijken.
Deze waterval is ‘slechts’ 25 meter hoog, maar het pad naar Macuco Fall biedt diverse mogelijkheden om een overzicht van de watervallen en (vooral) de omliggende jungle te krijgen. Wat de beste manier is voor een totaalbeeld. Aan het einde van het pad kun je de boot pakken om naar de voet van de watervallen te gaan.
Al eeuwenlang spreekt Iguazú tot de verbeelding. Diverse ontdekkingsreizigers hebben verhaald over deze immense zee van water. Maar zij hebben destijds ook het indrukwekkende oerwoud waar het in ligt vermeld. Iets waar veel bezoekers tegenwoordig aan voorbij gaan. Ze lopen direct naar de watervallen en merken nauwelijks de omgeving op. Terwijl het decor juist deze plek zo bijzonder maakt. De beroemde Zuid-Amerikaanse jungle loopt hier tot aan de watervallen. De groene muur is de thuisbasis voor opvallend veel dieren en planten.
Wie deze waterexplosie intensief wil beleven moet zowel de Braziliaanse als Argentijnse kant bezoeken. De beste manier is een complete dagtrip in Argentinië: voor de adrenaline, en een halve dagtrip in Brazilië voor de foto’s. Al kan het ook in één dag. Tussen veel watervallen zie je de ontelbare kleine eilandjes liggen. De wandeling over het water aan de Argentijnse kant met als toetje de rand van de waterval is uniek en ook wel confronterend. Het is geen plek voor angst…
Bij dit soort bezienswaardigheden worden vaak titels als grootste en breedste geclaimd. En een vergelijk met de Victoria-watervallen in Afrika en de Niagara-watervallen op de grens van de VS en Canada is dan ook logisch. Foz is met 2.7 kilometer een stuk breder dan de bijna 1.6 kilometer van de Victoria-watervallen. Zelfs als je de diverse eilandjes tussen de watervallen niet meetelt. En de drie Niagara-watervallen zijn bij elkaar opgeteld nog geen kilometer breed.
Maar bij hoogwater hebben de Victoria-watervallen geen eilanden tussen de watervallen. Waardoor het dan de grootste aaneengesloten waterval ter wereld is. In volume winnen de Victoria-watervallen ook. Volgens wetenschappers stort na hevige regenval maar liefst 9 miljoen liter per seconde de diepte in. Bij Iguazú is dat slechts 6,5 miljoen liter. Maar de records zijn weer gelijk; net iets meer dan 12 miljoen liter per seconde.
Winnen de Niagara-watervallen dan helemaal geen titel? Jawel, al is het eigenlijk geen record. Zowel de Iguazú- als de Victoria-watervallen fluctueren erg afhankelijk van het seizoen. Bij de Niagara-watervallen is de toevoer het gehele jaar redelijk constant. Al is het in totaal veel minder dan bij de andere twee. De hoogste waterval ter wereld is overigens Angel Falls in het nationaal park Canaima in Venezuela. Deze is slechte enkele meters breed, maar wel 979 meter hoog …
Door het veelvuldige water kent Iguazú een rijke flora. Aan de waterrand groeien planten en bomen die zich hebben aangepast aan het vele water. Daaronder zit ook een kleine boom, die bekend staat om zijn hars dat voor kleefstoffen wordt gebruikt. Ook grassen hebben zich aan de omstandigheden aangepast. Ze zijn tussen de rotsen en het water te zien.
De indrukwekkende watervallen worden omsloten door de altijd groene jungle. Wie oplet kan diverse soorten orchideeën en bromelia’s op de boomstammen vinden. Aan het einde van de winter (begin augustus) bloeit het Surinaams groenhart in fel paars.
In januari en februari vieren de Argentijnen en Brazilianen vakantie en is het erg druk. Maar dan valt er ook veel regen, dus zijn de watervallen woest. Wat ook nog voor maart geldt.
In april, mei en juli regent het hier geregeld. En ook dan zorgt de regen wel voor extra veel water dat naar beneden stort… En dan zie je Iguazú in volle glorie. De rest van het jaar kan de watertoevoer erg fluctueren.
September en oktober zijn de rustigste maanden wat toeristen betreft, al zul je hier nooit helemaal alleen rond lopen.
De temperaturen zijn het gehele jaar ongeveer gelijk en schommelen tussen de begin twintig en begin dertig graden.
Veel toeristen nemen eigenlijk te weinig tijd om dit gebied te verkennen. In enkele uren zien ze de watervallen aan de Argentijnse kant of ze hebben zo weinig tijd dat ze alleen de Braziliaanse kant aan doen. Terwijl je dit gebied moet beleven. Zowel het water als de jungle waar het in ligt. Zowel aan de Braziliaanse als aan de Argentijnse kant. Waarbij je opvallend veel wilde dieren kunt zien, let maar op.
Zowel aan de Braziliaanse als Argentijnse kant worden veel wilde dieren gezien. Naast veel vogels, ook giftige slangen en bijtgrage rode neusberen. Let op de waarschuwingsborden, die staan er niet voor niets.